1. Ανεκπλήρωτες συναισθηματικές ανάγκες στο πλαίσιο του γάμου, όπως απουσία βαθύτερης επικοινωνίας και έλλειψη σεβασμού, τρυφερότητας, κατανόησης, συναισθηματικής ανταπόκρισης και στήριξης.

2. Συγκρούσεις στους ρόλους των φύλων και έλλειψη συμπληρωματικότητάς τους, που σχετίζονται με διαφωνίες για την εκτέλεση καθηκόντων και υποχρεώσεων στην οικογένεια και την εργασία. H ελλιπής συμπληρωματικότητα ρόλων και αναγκών καθιστά τη συμβίωση συμβατική, δυστυχή, χωρίς συναισθηματικούς δεσμούς.

3. Συναισθηματική ανωριμότητα των συζύγων και ελλιπής προπαρασκευή τους για το γάμο. Πρόκειται για ναρκισσιστικούς συζύγους και γονείς που παρουσιάζουν έλλειψη υπευθυνότητας και αδυναμίες ανταπόκρισης και προσαρμογής στη νέα κατάσταση και τους νέους ρόλους που καλούνται να διαδραματίσουν.

4. Βία ψυχολογική, σωματική, σεξουαλική: Στις μορφές αυτές κακοποίησης υπόκεινται περισσότερο οι γυναίκες και τα παιδιά. Η άσκηση βίας μπορεί να συνδέεται με αρκετές από τις προαναφερθείσες αιτίες διαζυγίου, να είναι περιστασιακή, συμπτωματική ή χρόνια και η βαθύτερη εξήγησή της να σχετίζεται με την προΰπαρξή της μέσα στην οικογένεια προέλευσης των συζύγων-δραστών. Οι επιδράσεις της στο οικογενειακό σύστημα είναι δραματικές, η διάλυση του οποίου πιθανότατα δεν αργήσει να επέλθει.

5. Ασυμφωνία στα ενδιαφέροντα της ζωής, σε αξίες και στόχους, στις ανθρώπινες σχέσεις, στην ανατροφή των παιδιών.

6. Ασυμφωνία για την απόκτηση παιδιών: Αποτελεί πηγή ισχυρής ρήξης όταν ο ένας από τους συζύγους δεν επιθυμεί πραγματικά παιδί ή τουλάχιστον σε κάποιο χρονικό διάστημα, ενώ ο άλλος επιθυμεί απαραίτητα. Το πρόβλημα εμφανίζεται με διαφορετικές διαστάσεις αν αυτός που επιθυμεί ή όχι είναι ο άνδρας ή η γυναίκα.

7. Ατεκνία: Αποτελεί πηγή δυστυχίας για τους συζύγους όταν επιθυμούν παιδί. Συνήθως δεν γίνεται παραδεκτή κι οι ίδιοι επιστρατεύουν μηχανισμούς άρνησης και απώθησης, ώστε να αποφύγουν την αγχογόνο αποδοχή και αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας. Η ατεκνία βιώνεται ως ένα πικρό ανικανοποίητο όνειρο, που, σαφώς, μπορεί να επιδράσει καταλυτικά στη συζυγική σχέση.

8. Το «παιδί-φάρμακο» που έρχεται στον κόσμο και με το οποίο οι γονείς πιστεύουν ότι θα ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους ή και θα σώσουν το γάμο τους. Το παιδί δεν είναι πραγματικά επιθυμητό, αλλά χρησιμοποιείται ως αντικείμενο επίλυσης προβλημάτων ή απωθημένων ή ακόμα για να κρατήσει ο ένας σύζυγος κοντά του τον άλλον.

9. Σεξουαλική ασυμφωνία, «διαστροφές» ή ανικανότητα: Η σεξουαλική ανικανότητα είναι ένα είδος λανθασμένης επικοινωνίας. Η βάση του προβλήματος εντοπίζεται στην καθημερινή επαφή του ζεύγους (ψυχρότητα, ρουτίνα, απόρριψη, απώλεια ενδιαφέροντος) και εκδηλώνεται με τη στάση αυτή ως ανικανότητα.

10. Απιστία - εξωσυζυγικές σχέσεις: Είναι ένα όλο και συχνότερα παρατηρούμενο φαινόμενο στη σύγχρονη κοινωνία, που κλονίζει το γάμο και την οικογένεια, αλλά συνηθέστερα δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της συζυγικής δυσαρμονίας και διαταραχής. Η διαπίστωση της απιστίας επιφέρει έντονους διαπληκτισμούς και προκαλεί στον πληγωμένο σύντροφο αντιδράσεις θυμού, εκδίκησης, τραυματισμού της αξιοπρέπειάς του.